കണ്ണ് നീർ തുള്ളികൾ കനലുകളായി
ഹൃദയങ്ങൾ വെന്തെരിച്ച്തലച്ചോറിലൂടെ
ഒരു വാൽ നക്ഷത്രത്തെ പോലെ
ഓർമകളുടെ ബിന്ദുക്കള് പൊട്ടിതെറിപ്പിച്ച്
കാറ്റായി , ഒരു കൊടും കാറ്റായിഅകന്നു പോകുന്ന ബോധത്തിൻ കണികകൾ.....
ഇല്ല ഇനി ഇല്ല നൊമ്പരങ്ങളലട്ടുവാൻ
കുത്തുവാക്കുകളില്ല കൂർത്ത നോട്ടങ്ങളില്ല
പുച്ഛമോ ഫലിതമൊ ഇല്ലെനിക്കിനിമേലിൽ
സ്ഥായിയാം രോദന ഭാവങ്ങളില്ല
അസ്ഥായിയാം ആഹ്ലാദമേതുമില്ല
നിത്യമാം ഏകാന്ത നിസ൦ഗനാണ് ഞാൻ
രാത്രിയും പകലുമെനിക്കെതുമില്ല-
പിന്നെ ബന്ധ വിചാര വിഹാരമില്ല ....
നൊമ്പരങ്ങളെ ഇരുളിലേക്കയച്ചു ഞാൻ
കണ്ണ് നീരിനെ പാട്ടത്തിനു കൊടുത്തു ഞാൻ
പുഞ്ചിരികളെ പറഞ്ഞയച്ചു ഞാൻ
അട്ടഹാസങ്ങളും പോട്ടിക്കരചിലും
പൊട്ടാത്ത പൊടിയാത്ത ചങ്ങലകളും
പിന്നെ കൈ വിട്ടു പോയൊരാ മാന്സങ്ങളും
കൂടെ നൈരാശ്യ ജീവിത ഭാണ്ഡങ്ങളും...
ഇതാണു മെച്ചം ഇതാണ് സത്യം
ഇതാണ് മാറാത്ത ബുദ്ധി ഭ്രമം